Özbekistan Yazarlar Birliği Üyesi olan Sanbar Mehmon, “Yeşil Dualar”, “Kalbin yaprakları”, “Aşk geliyor”, adlı şiir kitabları vardır. Özbekistan Devlet Dünya Dilleri Üniversitesi’nden mezun oldu. 2003 yılında Özbekistan Yazarlar Birliği’nin düzenlediği Yüksek Edebiyat Kursu’ndan mezun oldu. 2016 yılında,” XXI Ceuntry World literature”, 2022 yılında Uluslararası “Flashmob” antolojisindeşiirleri yayınladı.
Şiirlerinden örnekler
SEN EY
Masum aşkın masum timsali,
Sen ey aşkın berrak suratı.
Kendimi çök özledim bugün —
Gel, sen bana kendimi göster.
Sabahın avcundan dökülmüş dua,
Munacat ruhuna sarılmış görkem.
O kadar temizsin nur gibi Rabbim —
Insan suretinde gezen özgür ruh!
(Sonbahar bahçesine gidelim,
Söz bahçesine gidelim,
Aşkın ahlarına gidelim —
Serseriyim gel haydi…)
Kendini özleyen can gibi öksüz,
Rabbini tanıyan ruh gibi sakin.
Kendini arayan efkar, dil hasta—
Sonbahar kucağına girelim yavaş.
“Ya Mevla” diyor sonbahar ağacı,
Yaprak katlarına girermiş veda.
Masum bitkilerin sünbül saçları —
Vadiler kalbine girermiş tamam…
Biz de ONA sinmek için gidelim,
Bu kaderlar niçin, gidelim?!
Serseriyim, gel haydi….
BUYUK DERS
Anla, bir gün
senden ayrılıyorum
Kendimden giden gibi zincirsiz ruhsuz.
İKİMİZİN Hüzünlü HAYATIMIZDAN
Bir keder kalacak hiç söylenmemiş
Anlayın hayatın böyle yaratıldığını
Adam sıkılıyor bir gün bir adamdan.
Sadece bana derin bakışınızden
BIR ÖZLEM KALIYOR AÇIKLANMAYAN.
Hayatın anlamın aranmak belli
Ararsın, bulursun yeni-yeniden
Hayatın biter zaman geçtıkçe,
BİR DERS KALACAKTIR
KONUŞULMAMIŞ .
Onu kendinle alip gidiyorsun
Hatırlamak için mezarındayım.
Aslında bu dünyaya gelmişliğimiz
ANLATILMAYAN BU DERS IÇINDİ…
**
MÜMKÜN MÜ?
Gece – gündüz ile veda etmeden,
Gökyüzü yıldıza veda etmeden,
Ağaç köküyle veda etmeden?
Sana nasıl veda edeceğim söyle?
Yerlere döküldü bakire hisler,
Şimdi kalbimde hem hasret, ahlar.
Boğazımda ah gibi çığlıklar sözler,
Sana nasıl veda edeceğim söyle ???
Yağmur bulut ile veda etmeden,
Seda- sukut ile veda etmeden,
Arzu ümit ile veda etmeden
Sana nasıl veda edeceğim söyle?
**
Serçeden korkmadan saçılmış tarı,
Bir gün filizlenır başagı ıle.
Ben de şiir yazarım güzel ve zarif,
Dıvane kalbımin ürpertısıyle…
Bir gün filizlenır gül gıbı nefıs,
Aşık gönüllerın topraklarından,
Maalesef, ona dek yaşamak gerek,
Siir ısteyıp semanın ta doruklarından.
Umutla sevdım ben her kelımemı,
Bir gün toprak olursam sema olur o.
Kendısı kapatacak açık gözümu,
Sevenler gönlünde destan olur o.
Aynı Hafız gibi çok sarhoş olup,
Ruhlar âlemınde ezanlar okur,
Uçup gıder kuş gıbı kalptekı hayret ,
Ona sığmadan telaş eder kafestekı can.
Tercume: Cihangir NOMOZOV