NESİN SEN ?
Gülhan Gürbüz
Ay mısın, güneş misin
Hüdara gecelerime doğan?
Herşey mümkünmüş gibi bakan o gözlerinle,
Bir hülyalı düş müsün, umuda kanat çırpan?
Nevbahar mısın, hazan vuran gönlüme?
Nesin sen?
Viraneye dönen ömrümün son deminde içime dolan,
Çöle dönen yüreğime renk renk çiçekler,
Yüzümde güller açtıran,
Bahtıma doğan Bedir misin,
Öyle içten, öyle derin, avuçlarımı semaya açtıran?
Bir deli rüzgar mısın,
Bir görünüp bir kaybolan, beni derde koyan.
Aşktan öte, sevdadan ziyade,
Nesin sen?
Belki, kırılmış kanatlarıma konan bir çalıkuşu,
Belki bir Zümrüdü Anka,
Aşka küsmüş yüreğime doğan.
Gözüme perde, yüreğime kelepçe,
Dilimde tüm varlığımla eşlik ettiğim bir arya,
Esrik düşlerimi peşine takan bir çoban yıldızı,
Gönlümün hırsızı, sabrımın ayarsızı, söylesene,
Bir mukaddes aşk mı, bir deli sevda mı, nesin sen?
Ve sen her neysen,
Varlığın nefes, yokluğun ecel!
Yoluna revan olan ömrümde,
Cansın, candan öte.
İyi ki sen, ille de sen, hep sen, tek sen…
***
