Şiir kitapları:
“Kalbimde bir gül büyüyor”
“Dil şivesi”
“Gönüle yol”
“İstirap fısıltısı”
Bilimsel ve gazetecilik kitabları:
“Gazetecilik ve Gençlik Siyasal İdeali”
“Kitle İletişim ve Kamu Denetimi”
“Küreselleşme Bağlamında Gençlik Maneviyatı”
“Aile Tarih ve Gelişim”
*
Bakacam, düzenbaz dünyayi ihtişam,
Altımda, göz oynadıb naz eyliyor.
Sallanır kibirli riyaya metres,
Dansçı gibi sahnede dans eyliyor.
Varim al,
beni koy
aşk ile…
Sen için gönül ne, tutkuyum büyük,
Nezaket et, oyna, yakınıb dile.
Ben bir gögsü yanan, aşkı isteyen,
İlla, hiç fenadin geçtim sürece.
Varim al,
beni koy
aşk ile…
Her bakış, her hayalda fisk yükselir,
Yeter, bir aşığım, bir derviş, halafam
Kimin nedir payı, kim ne istiyor…
Ben gönül tarafam, ben kalp tarafam.
Varim al,
beni koy
aşk ile…
Acaba, bu eski acıyla varam,
Tükensem ve inşa olsam bin kere.
İbtidadan beri hala meşgulüm,
Aslım bulmak için zerreme zerre…
Varim al,
beni koy
aşk ile…
* * *
Hasret sahrasında aradığım aşk,
Arzu gökyüzümde çiçekliyor, bak.
Binlerce yıl ışıksız, nevasız kalba,
Yem-yeşil mevsimde gönderir bağış.
Kalbda çırpınıyor umut kuşlarim,
Cıvıldayıb kalbi etti aşikar.
Gerçeğe döndümü beyaz rüyalar,
Geceler perişan, huzursuz, bidâr.
Yürekde ışıkdan saf bir duygular,
Bir fide büyüyor — aşk denen ağaç.
Her ani mutluydu, bir güzel ışık,
Bin yıl beklediğim, belki budur baht.
Canımda, kanımda duygular sermest,
Eğer o şarapsa içeceğim, ah.
Kerbela çölünde yalnızdım, yeter…
Aşk bir günah olsa, ben bengü mahkûm.
Kalbimde sakladım göksel adını,
Düşmen bilir her adımım, her izim.
İkiyüzlü, karanlık gecelere,
Saçım okşamaya izin vermedim.
Beni çağırıyor ilahi bir ses,
Dilim anlamiyor diğer lehçeni.
Hasretime veten edecem bir gün
Ruhum inen o parlak lahzani.
Şimdi bakişinda yaşayacağım…
Muhabbet yurdunda kabem, mehşerim.
Kelbin mekanimdir başdin kiyamet,
Göğsümü yandıran şemsim-kemerim,
Şimdi bakışında yaşayacağım…
İKRAR…
Evrenin bağrında, yıldızlar içre,
Zemin zerreden de küçük bir urvak.
Bıktım mı dünyadan, ya benden dünya,
Ben zerre bağrına sığmayan gumrâh.
Unutam, duruyor dalanmiş canim,
Dostum, sönük olsam benden incima.
Dinleyib anlamaz asi ruhumu
Duygular kendime edir tercüme.
Söyle, gizlemek olurmu avucda,
Göğsümde bir isyan — eski dert, leke.
Ben bahar aşkından havalaniyorum,
Kenarları yakınca sönen bir lale.
İçmezsem susadım, içersem asi,
Hayat — şerap kimse kanmamış hala.
Kalkiyor sinaete çevrilmiş mazi,
Acıları tatlı, sevinçi zehir.
Biliyorum, izinsiz düşmez bir yaprak,
Gösterdiği her gün ezeli kısmet.
Tek bir hareketle bitilir emâl,
Her bir hediyede mücassem hikmet.
Eyüpün sabrını gönderdi Tanrım,
Vermiş sinavi sev, dertlerini yen.
Gönlüm, uzaklardaki değil o “düşman”,
Evriler, çevriler içimdeki ben.
TEHEYYLÜL
Cenda yok güllerin sumbeti, görkü,
Lale gibi güzel ve resa değil.
Yalan dünyasında gönlümün dostu,
Kalb yaralar için merhem teheyylül.
Çiçekmisin ya ot ve enduh-titrak,
Zarif kokulardan zevk alir gönlüm.
Annemin kokusun yayan o yaprak,
Babamı son yola götürdün doğru.
Sen Hakın yerdeki göksel çiçeği,
Sambitdal altinda bahari nefes.
Dünyaya haykırıb geldiğim günü,
Beşiğimde koku yaymiştin ilk kez.
Yaşamın yükünü atsam yorulub,
Çağirsa o dünya — gerduni mevâ.
Elbette bir günü toprakım karib,
Toprağımda büyüyeceksin hayal,
Yüreğimde büyüyeceksin hayal…
Şiir: Zilale XOCANIYOZOVA
1973 yılında Keşdederya bölgesinde doğdu.
Özbekistan Yazarlar Birliği üyesi.
Uluğbek Ödülü sahibi.
Tercüme: Rahmet Babacan