Kerkük’ün Milli Şairi Mehmet İzzet Hattat’tan “Ben Olaydım” Şiiri

BEN OLAYDIM

Selvi boylum burdan gelip geçerken

Yoluna serilen gül ben olaydım

Güllere neşe sevinç saçarken

Ardınca yürüyen kul ben olaydım

**

Ol menevşe dudakların yanında

Ne mutlu o siyah hal ben olaydım

Her bakışı aklım alır anında

Rengârenk girdiğin şal ben olaydım

**

Ceylan gözlüm nazlı nazlı gezerken

Çayır çimenler çöl ben olaydım

Sırma saçın al yanağa düzerken

O serin rüzgârlar yel ben olaydım

**

O bellül gerdanın zilfin öperken

Boynuna dolaşan kol ben olaydım

Çehrende bir gece güneş doğarken

O alma yanağta al ben olaydım

**

Evler yıkan gözlerine bakarken

Sözünde gam şeker bal ben olaydım

Gönlüm evin hasretiyle yakarken

Dil açıp konuşan lal ben olaydım

**

Dolaştığın bahçelerin bağvanı

Bastığın o yerler yol ben olaydım

Derdimin yaramın sensin dermanı

Durduğun gölgede dal ben olaydım

**

Gönlümden dağların kopup sökülmez

Gamınla gögelin sel ben olaydım

Bu aşkın hicranı “Hattat” çekilmez

Yanaydım, yanaydım kül ben olaydım

**

KERKÜK’ÜN MİLLİ ŞAİRİ

MEHMET İZZET HATTAT