Rübaba Sahib’in “Qalemi Kağıza Hördüm” Şiir Kitabı
Dr. Şemsettin Küzeci
Bu küçücük şiir kitabı Azerbaycan’ın dev bir gazeteci, şair ve yazar unvanlarını layıkıyla taşıyan Rübaba Sahib hanımefendiye aittir. 2013 yılında “Ünsiyyat” yayınevinden Bakü’de yayınlanmıştır.
“Sayın Ş. Küzeci Üstadıma naçizane armağanım olsun İki millet, Bir kızından” 10 Mart 2024 tarihinde imzasıyla bize takdim edildiğinde çok dikkatimi çekmiştir. Kitapta 58 şiir ve 32 bayatı yer almaktadır.
Şair Rübaba kitabını rahmetli Babası Sahib’in hatırasına ithaf etmiştir. Ayrıca kitapta Editör; İsa Cevadoğlu, Korrektor: Vüsale Şirinova ve kitabın kapağını çizen Ressam V. Süleymanoğlu’nun adları geçiyor. Kitap’ta şiirlerden söz etmeden önce, İsa Cevadoğlu ile Barat Vüsal’in kitap hakkında birer yazıları yer almaktadır. Daha sonra Kitabın ilk Bayatısı Rübaba şairin dudaklarından bal misali döküveriyor:
“Her kıza katma meni
Dile dişe satma meni
Aşık tez aldanandır
Zalim, aldatma meni!” (S,17)
Rübaba Şairin şiirlerine baktığımızda bir çok konuda hayatın güzelliğini, bazen iyimser bazan de kötümser bir biçimde duygu ve düşüncelerini dizelere yansıtmıştır. Sevgiyi, aşkı ve insanlığa önem veren şair, hayatın zorlukları ve insan rantlarına isyan bayrağı çekerek bir direnişçi, mücadeleci olarak şiirlerinde göze çarpar.
Şiirlerinde işlediği dizelerde Şair Rübaba; bir elinde dünyanın çilesini diğerinde de yaşam sıkıntılarını ve Ahu Meleği[1] var gücüyle, yüreğiyle savaşını mısralara aksettirmiştir. Şiir ve Hikâye onun için bir yaşam vesilesidir. Üzüntülerini gideren, gam denizine döken bir nehir misali akıp gidiyor hayatı…
O ahdi peymanı pozan bizik, biz
Sevgini hayanet yozan dilimiz
Gözüm gözlerinde hasret yağışı
Birge saadeti bulak ikimiz
Sen orada ah çektin, men de burada of,
Yalanlar elinde olmuşuk girev,
Nifak salanları birce- birce kov
Mukaddes bir aile olak ikimiz. (S, 125)
Şair; ayrılık hasreti ile tutuşup kavrulmaktan ziyade kendi iç dünyasının cehenneminde celladı elinde her gün her gece alev alev yanıp, işkence gördüğünü şiirlerinin mısralarını süslüyor.
Zaman öz okuna tuşladı bizi
Geçilmez kollukdur visalın izi
Allah’ım kavuştur, yüreğimizi
Hicran gam gam içimi oymuş… (s, 140)
***
[1] Biricik Kızının adı